Van biggen, tabak en hasj

Smokkelverhaal 1

Het moet begin jaren zestig geweest zijn van de vorig eeuw toen het me opviel dat mijn vader en oom regelmatig op zondag met een stelletje kinderen (neven en nichtjes) naar een familie ging in Neheim Hüsten (bij Arnsberg, Sauerland). De man was een bekende uit de oorlog zoals verteld werd en kwam van oorsprong uit Italië. Je moet weten dat mijn oom als bakker naar Duitsland moest werken en er daar van door is gegaan en ondergedoken heeft gezeten in Hupsel bij Eibergen.  Ik vermoed dat dit of een collega was of iemand die hem geholpen heeft weg te komen. Het rare was wel dat wij in mijn vaders Opel Kaptein altijd op de achterbank een stuk hoger zaten. Als blaagjes vroeg je niets, en je kon goed meekijken door de voorruit. Dus niets aan de hand. Achteraf bleken wij op kistjes eieren te zitten. De prijs van een ei was erg hoog in Duitsland en het loonde zich om dan een vrachtje weg te brengen. Er werd ook altijd wel een “teruglading” meegenomen, maar wat dat was kan ik me niet herinneren.

Smokkelverhaal 2

Het was voor 1980 toen mijn ouders nog de maalderij, graanhandel en handel in vee hadden. De handel in vee was hoofdzakelijk de handel in biggen en varkens. Nu kan ik me nog een feit herinneren dat we op een gegeven moment bij een boer aan de grens varkens op moesten drijven onder een draad door, nu weet ik niet of ze nu van Duitsland naar Nederland gingen of andersom. Het was wel de tijd dat de prijzen voor biggen in beide landen zeer uiteen lag en er een behoorlijke winstmarge op zat. Daar heb ik verscheidene keren mee geholpen, maar op een gegeven moment kreeg de douane de activiteit ook in de gaten en ze kwamen eens informeren wat er aan de hand was en of wij wat illegaals aan het doen waren. Natuurlijk niet, de draad was doorgeroest en de biggen waren losgebroken, die moesten wij dus weer vangen. Dat hebben we gedaan in opdracht van die douanemensen en die hadden ook niet in de gaten dat wij ze in de weide dreven waar wij ze hebben wilden. Hierna is het wel een beetje gestopt, want ze hadden wel in de gaten dat het niet helemaal klopte.

Smokkelverhaal 3

Tussen 1975 en 1985 was er een behoorlijk groot prijsverschil in tabak en sterke drank. In Nederland was de tabak veel goedkoper en in Duitsland de sterke drank. Dus alles jongens was het gewoon een sport om tabak naar Duitsland te verslepen en dan flessen met drank voor de “klanten” weer mee te brengen naar Nederland. Wanneer  de douane je pakte was je aan de beurt, je kreeg een behoorlijke berisping en soms een boete, maar soms met een grijns op het gezicht van “jongens” wij hebben voor de komende weken weer drank. Ik heb nooit een bonnetje van inbeslagname gezien. Niet dat ik iemand wil beschuldigen. En daarbij ik geef ze groot gelijk. Dan hadden we het ook maar beter moeten verstoppen.

Smokkelverhaal 4

Drugs en wapens waren ook in het grensgebied een probleem. In Duitsland was de wapenwet niet zo streng als in Nederland en in Nederland was het drugsbeleid toleranter. Niet dat ik ooit aan deze praktijken mee heb gedaan, maar ik weet dat een bekende van mij voor een regionaal tv-programma werd gevraagd om mee te helpen. De bekende zag er een beetje sjofel uit, lange vette haren, smerige kleren en een oude auto. De juiste persoon om voor de camera te zetten. Hem werd gevraagd om drugs in de bumper naar Duitsland te smokkelen en dan moest de hond ontdekken waar dit zat. Gelukkig heeft de bekende eerst wel een soort van brief laten opstellen van dat hij niet verantwoordelijk was voor het hele spel. Het speelde in de tijd dat er via de kleinere grensovergangen veel drugs gesmokkeld werden. Er reed ook een bus via Vreden naar Winterswijk, wij noemden dit al snel de hasj-bus. Ik ben er een keer mee gereden naar Vreden, man oh man, je werd al stoned wanneer je binnenkwam. Veel Duitse jongeren bezochten toen de coffeeshops in Winterswijk,  en rookten daar hun jointje. Er werd wel gewaarschuwd dat deze bussen gecontroleerd werden op het Duitse grondgebied en wanneer je daar met verdovende middelen gepakt werd, was de straf vele malen hoger dan in Nederland.